zöhd

zöhd: is. <ər.> klas. Dinin qadağan etdiyi şeylərdən çəkinərək vaxtını ibadətə sərf etmə; pəhrizkarlıq (bəzən «zöhd və təqva», «zöhdü təqva» şəklində işlənir). Mey gətir, saqi, məni qurtar nəmazü rövzədən; Kim, mən ol zöhdü riyadan tövbəkarəm, doğrusu. K.. Vaqifa, səndə ki yoxdur, bilirəm, zöhdü riya. M. P. V.. <Vidadi:> Bu fani dünyanı zöhd və təqva ilə keçirmək daha yaxşı olmazdımı? Ç.. Zöhd əhli klas. – dünyanın zövq və nemətlərindən əl çəkib vaxtını ibadətdə keçirən adam. Bağlamış zöhd əhlinə qapusunu meyxanənin; Hörməti lazım gərək, hərçənd kafirdir qonaq. Qövsi. Ayağın bassa saqi başim üzrə canə minnətdir; Neçin zöhd əhlindən bir dərdməndə xeyrü şər gəlməz. Q. Z..

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Zohd — Ausguss … Hunsrückisch-Hochdeutsch
zöhd — ə. 1) dinin qadağan etdiyi işlərdən və şeylərdən çəkinmə; 2) vaxtını ibadətə sərf etmə; tərki dünyalıq zahidlik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
episode — /ep euh sohd , zohd /, n. 1. an incident in the course of a series of events, in a person s life or experience, etc. 2. an incident, scene, etc., within a narrative, usually fully developed and either integrated within the main story or… … Universalium
dana — 1. sif. <fars.> klas. Alim, bilici. Füzuli, cami mey tərkin qılıb zöhd ilə təqvadən; Qamu danayə rövşəndir bu kim, nadanlığın vardır. F.. 2. is. Bir yaşdan iki yaşa qədər olan inək balası. Dana əti. – Danışıq dananı qurda verər. (Məsəl). 3 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Academic Dictionaries and Encyclopedias